“Het is puur een beetje voor de lol” beloofde ik mijn beste maat aan de bar van een Amsterdams café. De kastelein plaatste een vers getapte Westmalle Trippel op de viltjes voor ons. Ik keek naar het logo op de tap. Ik had zojuist mijn bierbrouw ambities gedeeld om nu in de sceptische ogen van m’n gabber te turen. Die ochtend was ik vroeg wakker door de kids en in een bevlieging kocht ik een brouwketel. Bierbrouwen stond al jaren op m’n bucketlist, maar de stortvloed aan deadlines die mijn werk altijd met zich meebrengt belemmerde dit. Tot vandaag. De ketel zou binnen een etmaal bezorgd worden en onder de rook van Schiphol liet ik mij adviseren over een instap bier recept. Een Trippel en een IPA zouden m’n eerste brouwsels moeten gaan worden.
Toen de brouwdag aanbrak had ik niet verwacht dat het zo’n kliederboel zou worden. Ik dacht alles tot in de OCD-puntjes voorbereid te hebben, maar het ging niet bepaald vlekkeloos. Maar wat wel gelukt was… was een geslaagde fermentatie en zelfs een bier op fles mét prik en mét de beoogde smaak. Tegen kerst schonk ik de eerste flesjes aan m’n vrienden en m’n nieuwe hobby viel in de smaak. “Weet niet of je dit alleen maar voor de lol moet doen hoor?” zei m’n kroegbroeder. Een zaadje werd geplant en die zelfde avond zat ik op m’n telefoon en met AI een logo te ontwikkelen voor Brother Jon Brewery. En een eigen Instagram voor je weet maar nooit. Inmiddels een aantal brouwsels en flaters verder ligt er een West Coast IPA te lageren. En is het brouwers gen definitief geïnternaliseerd. Wie weet dat op een dag er een Brother Jon Biertje op een Amsterdamse tap verschijnt, wordt besteld en iemand anders zijn vriend verteld over zijn nieuwste hobby. Wie weet.
