Verslag bijeenkomst mei 2019

 

Spreker Ron Pattinson

Voorzitter Hans U de Jong had het weer goed geregeld: de onuitputtelijk spreker, schrijver  van bierboeken, bierblogger en totaalkenner van de Britse biergeschiedenis, Ron Pattinson was uitgenodigd.

 

Het bleef zoals het in de aankondiging stond, niet alleen bij het verduidelijken van het verschil tussen een Porter en Stout, maar over nagenoeg alle  Britse bierstijlen had Ron een een verhaaltje te vertellen. Omdat Ron net zo kort van stof is als Hans (ahum) werd het een compleet overzicht van de Britse bierhistorie.

 


Tijdens zijn verhaal en om de paar biersoorten was er een fijne proeverij waarbij we London Porter van Fuller, een Guinness Special Export (toch niet zo slecht als ik dacht), een Fuller’s  Golden Pride en de Wee Heavy van Belhaven geschonken kregen.

Tip van de sluier over de naam ‘Wee Heavy’: Wee staat voor klein omdat dit bier verkocht werd in kleinere flessen en heavy voor, uh, ja, wat meer alcohol dus.

 

Veel geschiedenis kwam voorbij, waarbij het voornamelijk duidelijk was dat bieren tot 1950 waarschijnlijk op geen enkele manier smaakten als de Britse  bieren die nu te koop zijn. Sommige bieren werden gehopt tot de bizarre waarde van 150 IBU, puur voor houdbaarheid. Brouwerijen maakten van 1 batch meerdere biersoorten, het zogeheten ‘parti-gyle-brewing’ (geen typfout). De wort wordt hierbij op verschillende manieren gekookt, waarna de verschillende soorten weer worden gemixt om verschillende bierstijlen te krijgen. Fuller’s is volgens Ron de enige commerciële brouwer die dat nog steeds zo doet.

 

Nog een weetje volgens Ron: de naam Porter komt volgens hem van de ticketporters (kaartjesknippers en sjouwers) in London die aan het eind van hun werk een biertje verdienden. Zijn we daar ook weer uit.

 

 

 

 

Het was een lang, maar goed verhaal, gelardeerd met fijne droge Engelse humor. Volgens mij heeft hij in dik een uur bijna alle Britse biersoorten voorbij laten komen: porter, stout, east india porter, oatmeal stout, milk stout, natuurlijk de pale ale, india pale ale (grote kans dat de originele IPA’s bieren waren die 12 maanden gelagerd werden met een fijne Brett vergisting:  knisperend droog zodat de bacteriën niets meer te eten hadden), brown ale, scotch ale en natuurlijk de wee heavy.

 

Wil je dus meer weten over de geschiedenis van Britse bieren dan zou ik simpelweg een van zijn boeken kopen.

 

 

Bier van de maand door het  Bierverbond

Gert van het Bierverbond, deze keer zonder Theo, had voor ons een heerlijk bier  van de maand meegenomen. Het was de Bombay; een heerlijk frisse en hagelstrakke IPL, ook wel bekend als een Indian Pale Lager. Het Bierverbond heeft een duidelijke lijn in hun bieren: ze brouwen alleen ondergisters! En dat levert natuurlijk mooie gebalanceerde bieren op waarvan Gert dus een hele keg mee had. Dat mogen ze vaker doen bij het Bierverbond!

 

 

Wie van leden heeft tijd en zin om ook ‘s een bier van de maand te brouwen? En (als je dat natuurlijk wil) een proefrapport van alle aanwezige leden te krijgen? Don’t be shy, geef je op bij info@debierkaai.net

 

 

Ondergetekende moest de volgende dag een kleine spionageactie bij ‘t Wort Wat  volbrengen (omdat we in 2020 de ONK gaan organiseren en zij nu de voorbereidingen voor 2019 doen). Na het proeven van Wolter zijn prijswinnende Schwarz was het huiswaarts. Het bleef waarschijnlijk nog lang onrustig in de Poort…